کد مطلب:1043 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:34

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

آيا ممكن است انسان آفريده شود و تكامل نداشته باشد؟ اگر چنين باشد ، آيا مفهوم آن ، تصادف نيست؟

اعتقاد به استقلال انسان در آفرينش نه منافات با اصل تكامل دارد و نه لازمه آن تصادف است ؛ امّا با اصل تكامل منافات ندارد ؛ زيرا لازمه تكامل اين نيست كه يك موجود به تدريج پديد آيد . معمولاً چنين است كه تكامل پديده هاي جهان به تدريج صورت مي گيرد ؛ ولي پديده هايي نيز هستند كه برخلاف اين نظام عادي اند ؛ معجزات پيامبران را مي توان از اين قبيل شمرد . توضيح اينكه ما با دو گونه نظام روبرو هستيم : نظام عادّي و نظام معمولي كه جريان علل و عوامل طبيعي معمولاً طبق اين نظام است ؛ از اين رو مي بينيم كه مثلاً نطفه انسان براي رسيدن به تكامل و يافتن صورت انساني بايد دوران هاي مختلفي را در رحم بگذارند . درخت نيز بايد به تدريج رشد كند تا براي ميوه دادن آماده شود .
نظام ديگري نيز هست كه از آن به « نظام برتر » تعبير مي شود . در اين نظام ، مجموعه اي از علل و عوامل در خارج پديد مي آيند ، ولي سير تكاملي آنها غيرعادّي و خارق العاده است ؛ مانند اژدها شدن عصاي حضرت موسي و تولّد حضرت عيسي از مريم بدون پدر و بسياري ديگر از اين گونه پديده ها . نبايد پنداشت كه قانون علّت و معلول در اين موارد نقض شده است . جريان علل و عوامل و سير تكاملي در اين پديده ها به صورتي غيرعادّي است .
بر اين اساس آفرينش حضرت آدم ( عليه السلام ) از خاك اگر چه طبق نظام عادّي نبوده است ، امّا نبايد آن را تصادفي و در غير مسير تكامل به حساب آورد .